|
||||||||
|
Lucas Figueiredo Santana is zo langzamerhand een eerste klas smaakmaker geworden in de Nederlandse jazz met zijn fraaie spel en perfecte optredens. Hij is o.a. te horen bij de Dutch Concert Big Band, het Jazz Orchestra of Concert gebouw, Metropole Orkest, New Cool Collective Big Band en diverse andere groepen. In 2021 verscheen zijn eerste album “Reflections”, gevolgd door “Ambivalence” uit 2022, was hard bop het belangrijkste thema op het eerste album, op het tweede kwamen de Bossa Nova en andere Zuid-Amerikaanse invloeden meer aan bod. Op dit album horen we de spontaniteit van de jazz, de rijke melodieën van de Braziliaanse muziek en de gestructureerde schoonheid van klassieke muziek. Dit tezamen zorgt voor een rijk en uitdagend muzikaal palet. Ik heb (helaas) geen kennis van zijn eerste twee albums, maar dit is een uitermate aangename kennismaking met zijn muziek. Zijn geluid op de tenorsaxofoon is breed en welluidend en ook op klarinet en fluit komt hij overtuigend over, verder horen we Pedro Ivo Ferreira op contrabas, Elizabeth Fadel op piano en Wagner Vasconcelos op drums en percussie. Het album opent met “O Morro Nao Tem Vez” van Antonio Carlos Jobim, hier is ook voor het eerst het ADAM Quartet te horen met Margot Kolodziej op viool, Hannelore De Vuyst op viool, Minna Svedberg Feldtmann op altviool en Renée Timmer op cello. Hierna volgen “Bosquejo 1 t/m 7” Bosquejo betekent schets. We horen dus 7 schetsen van de Braziliaanse muziek , samba, Choro en bossa nova gemixed met de jazz die Lucas inmiddels heeft opgedaan in Amsterdam, waarna het superieure ADAM Quartet er een klassiek sausje aan toevoegt, zo op het oog een ongemakkelijke combinatie maar het werkt en hoe, het klinkt fantastisch ! Ik heb als genre jazz genoemd en dat blijft het ook wel, de jazz van tegenwoordig bevat vele muzikale elementen en klassieke en Braziliaanse invloeden passen daar prima in. Het album sluit af met twee Braziliaanse klassiekers “Manha De Carnaval” van Luiz Bonfá, vooral bekend door de uitvoering van Astrid Gilberto en “Vera Cruz” van Milton Nascimento, heerlijke warme klanken die doen denken aan zonneschijn die we momenteel zo hard missen ! Een heerlijk album dat mij wel nieuwsgierig heeft gemaakt naar Lucas zijn eerdere werk. Jan van Leersum
|